Vandaag rond ik mijn eerste lustrum af bij Atos in Groningen. Dat betekent ook dat mijn korte avontuur bij DHL al meer dan 5 jaar geleden is. Te veel geleerd in een te korte tijd, vooral over mezelf. Ik moest zonodig bij een grote organisatie werken. Daarna was het veel solliciteren.
Binnen een maand sprak ik allerlei verschillende bemiddelaars en bedrijven. Waarbij me 1 vooral is bijgebleven omdat m’n gesprekpartner totaal niet wist wie ik was. Letterlijk. Compleet verkeerde naam op papier.
Eind september had een afspraak bij Atos Origin in Groningen. Ik ging thuis weg met het bericht “ik ga wel, maar ik denk niet dat dit wat is”. Te groot, te globaal, te onduidelijk wat dat bedrijf doet.
Hoe anders liep dat gesprek. Binnen 5 minuten was er die gemoedelijke sfeer van een klik. Ruim een week later lag het contract in de bus. En dus elke dag naar Groningen, weer lekker met de trein. Niet met het idee dat het voor 5 jaar zou zijn. Een jaar of 2 was m’n idee. Heb ik dan zo weinig zelfkennis en visie?
Het betekent ook dat al die kennismakingen met nieuwe mensen al weer 5 jaar geleden zijn. Die ongemakkelijke momenten dat je denkt “wat is dit voor persoon?” en “hoe zien ze mij?”.
Dan denk ik met een glimlach terug aan 1 van die eerste dagen. Het onderwerp muziek kwam ter sprake, altijd riskant. De toen nieuwe collega: “Ja, muziek. Hij houdt van Blof en zo. En ik ben meer van de Blues. Dus allebei wel een beetje homomuziek. En jij?”. “Ehm, ik ben van meer van de Disco en House…” Wat volgde was een stilte en een blik in de trant van “oh, hij houdt van ECHTE homomuziek”.
Comments are closed.