8 jaar geleden was ik net weer een paar maand vaste treinreiziger. Ik kreeg inmiddels een ritueel met werken in de trein en luisterde dagelijks wat podcasts. In 1 van de podcasts, BNR digitaal met Herbert Blankensteijn, ging het regelmatig over 1 ding: Twitter. Ik werd wat nieuwsgierig, registreerde me en postte m’n eerste tweet, maar begreep het concept niet echt.
Het account lag een jaar stil; totdat in februari 2009 die crash van Turkish Airlines plaats vond. Ik werkte thuis en hoorde via de radio wat spaarzame informatie. Nieuwssites hadden nauwelijks informatie en ik viel terug op de twitter zoekfunctie. Daar dook, vooral vanwege de locatie (naast de snelweg), een schat aan informatie op. Ineens begreep ik wat ik een jaar eerder niet begreep.
Vanaf dat moment begon ik Twitter echt te gebruiken en meer te volgen. Die tijdlijn voelt flexibel met hashtags waarmee je snel een trend of evenement kunt volgen. Ik gebruik Twitter de laatste 6 jaar dagelijks voor m’n werk, om info0security nieuws te volgen. Ik pik af en toe wat nieuwe muziek op. Ik geniet van bepaalde trends met woordgrappen, zoals #internetthebeatles. En het songfestival is niet hetzelfde zonder de tweets van @dijkshoorn. Twitter voelt echt als mijn ding.
Verwacht ik dat ik over 8 jaar nog steeds (zo) actief ben op Twitter? Dat niet. Het hoogtepunt lijkt een beetje voorbij. Ik merk het aan m’n eigen hoeveelheid tweets en de mensen die ik volg.
Maar vandaag heb ik toch een mooie mijlpaal: 10.000 (re)tweets